PHYTOVEGSPEC & B:R RATIO = OPTIMALE SPECTRUMCONTROLE

De PhytoVegSpec is een instelbaar spectrum dat kan worden geoptimaliseerd voor zowel de groei- als de bloeifase.
Als de meeste leveranciers kiezen voor één vast spectrum en dus een compromis moeten sluiten tussen de ideale groei- en bloeispectra, dan is het instelbare spectrum van PhytoVegSpec zo geconstrueerd dat ideale spectra kunnen worden geconstrueerd voor specifieke stadia in de plantengroei.

Een vast spectrum zal altijd een afweging zijn. Er is geen ideaal enkel spectrum voor elke groeifase van de plant en voor elk type plant. Elke fase van de teelt vraagt ​​om een ​​ander spectrum. Zo zijn verschillende kleuren belangrijk voor de aanmaak van wortels en voor de aanmaak van bloemen.

TESTS DIE DOOR UNIVERSITEITEN EN ONDERZOEKSINSTITUTEN UITGEVOERD WORDEN OM HET IDEALE SPECTRUM TE BEPALEN, WORDEN TOT nu toe ALTIJD GEDURENDE HET GEHELE GROEIFASE UITGEVOERD.

De door veel leveranciers bepaalde vaste spectra worden dan ook bepaald op basis van beperkte informatie en zullen niet optimaal gebruik maken van de mogelijkheden die mogelijk zijn met aparte spectra in verschillende groeifasen.

VARIABEL SPECTRUM VERSUS. "VARIABELE SPECTRUM"

Systemen worden vaak aangeboden als "variabel spectrum". In deze systemen kunnen ze de gebruiker slechts een klein beetje blauw en rood toevoegen. Ondanks dat dit spectrum technisch variabel is, is het effect hiervan op de plant minimaal. Het PhytoVegSpec spectrum is zo opgebouwd dat het een groot effect heeft op de groei van de plant.

Het blauwe deel is belangrijk voor de aanmaak van de wortels en stengels van de plant. Het rood is het meest efficiënt geabsorbeerde deel van het elektromagnetische spectrum en is ideaal voor de productie van bloemen.
Blauw en rood zijn tegenpolen als het gaat om plantverlenging, waar blauw de internodiën verkort en rood ze verlengt.

Door de B:R-verhouding te beheersen, kan de nadruk worden gelegd op bepaalde aspecten van het groeistadium van de plant. Voor de groeifase is het wenselijk om een ​​relatief hoog aandeel blauw in het spectrum te hebben om de wortelproductie te stimuleren. Met een hoog aandeel blauw ten opzichte van rood zal de plant compacter groeien en vice versa.

De B:R-verhouding (Blue to Red Ration) is de verhouding tussen het blauwe deel (400-500nm) en het rode deel (600-700nm) van het spectrum.

De rantsoenwaarden zijn beperkt tot het bereik 1:1 tot 1:6. De maximale PPF wordt bereikt bij B;R 1:4,5. Alle LED's staan ​​dan op 100%. Als maximale PPF is gewenst en de B:R-verhouding is ingesteld op 1:3, wordt er minder rood weergegeven. Omgekeerd, als het rantsoen is ingesteld op 1:5, wordt er minder blauw afgegeven. In beide gevallen resulteert dit in een lagere PPF dan bij een verhouding van 1:4,5.

PPF, PBM, PPF TOTAAL EN PBM TOTAAL

De PPF (Photosynthetic Photon Flux) is de hoeveelheid fotonen die binnen het PAR-bereik vallen die binnen een bepaalde tijdsperiode door het gewas worden ontvangen, uitgedrukt in Umol/s/W, of hoe efficiënt de hoeveelheid fotonen binnen het PAR-bereik wordt geleverd per verbruikte Watt. Tot voor kort was het idee dat al het licht dat bijdroeg aan de fotosynthese in het elektromagnetische spectrum van 400 tot 700 nm langs de McCree-curve liep. het gebied van 400-700 nm staat ook bekend als het PAR-gebied (Plant Active Radiation).
Nu weten we dat de golflengten die buiten dit bereik vallen wel effect hebben op de morfologie en stuurmechanismen van de plant, maar in mindere mate op de fotosynthese (zie afbeelding). In feite beslaat het het bereik van 300 nm tot 800 nm, maar vanwege de afnemende respons in de 300-400 nm en 700-800 nm regio's, en het feit dat het op dat moment niet mogelijk was om sensoren te produceren die deze afnemende curve volgden, vereenvoudigde het PAR-gebied rechthoekig.

De laatste inzichten laten zien dat de McCree Curve niet compleet is.

McCree bepaalde de curve met de beperkte middelen die destijds beschikbaar waren. Dit deed hij door met een gloeilamp en een prisma pure kleuren op verschillende planten te laten schijnen. Destijds berekende hij de invloed van individuele kleuren op de fotosynthese door middel van een fotosynthesemeting.

Volgens nieuwe inzichten dragen de golflengten in het rode PAR-gebied 600-700nm in gelijke of zelfs grotere mate bij aan fotosyntesie dan we individueel hebben toegepast. Ook is gebleken dat als de individuele golflengten als geheel worden gepresenteerd aan de plant in plaats van een enkel blad en gedurende langere perioden met een hogere intensiteit, de McCree-curve er heel anders uit gaat zien. De curve moet daarom opnieuw worden gedefinieerd, rekening houdend met recente inzichten.

Met deze nieuwe kennis kun je beter langer kijken naar de beperkte en verouderde PPF of PPE 400-700nm voor de kracht van een lichtbron voor het kweken, maar naar de PPF Total en PPE Total (350-800nm), aangezien deze ook de fotonen van UV en NIR. PPF Toal, wordt ook wel Photo-biologische Photon Flux (PBF) genoemd